Je speelt een grote rol in de ontwikkeling van een kind. Het is één van de vele redenen waarom Charlotte Olieslagers (24) voor een baan als leerkracht in het basisonderwijs koos. Na de pabo kon ze meteen op de Hendrik Boogaardschool Rode Kruislaan in Hellevoetsluis terecht. Als beginnend leerkracht kon ze zichzelf geen betere werkplek wensen.

Wanneer we Charlotte spreken, heeft ze net haar gitaar opgeborgen. Een van haar leerlingen – ze geeft les aan groep 4 – was jarig vandaag. ‘En dan vinden ze niks leuker dan een verjaardagsliedje zingen terwijl ik de klas begeleid met een paar akkoorden’, vertelt de jonge leerkracht. Charlotte glimlacht en wijst naar de gitaar. ‘Het leuke is: precies op deze manier zong ik toen mee met juf Gerdien, van wie ik jaren geleden in groep 7 en 8 les kreeg. Sterker nog: ze begeleidde ons met déze gitaar. Wie had toen kunnen bedenken dat we later collega’s zouden zijn?’

Charlotte, om met de deur in huis te vallen: hoe ben je bij de Hendrik Boogaardschool beland?
‘Het ging op een klassieke manier. Ik rondde mijn pabo aan de Thomas More Hogeschool in Rotterdam af en ging op zoek naar een baan. Ik liep stage op een andere school van Onderwijsgroep EduMare. Daarna had ik de luxepositie om te kiezen uit aanbiedingen van twee scholen. Ik kreeg een goed gevoel bij de Hendrik Boogaardschool.’

Wat is er dan zo fijn aan werken op de Hendrik Boogaardschool?
‘Laat ik bij het begin beginnen: toen ik hier voor het eerst weer binnenkwam, voelde het echt als een warm bad. De manier waarop ik werd ingewerkt, was erg prettig. Ik kreeg niet alleen een buddy toegewezen, maar ik kon ook meteen met vragen terecht bij andere collega’s. Zowel bij de ervaren leerkrachten als bij andere jonge leerkrachten. Ook de directeur is heel goed bereikbaar. Het is fijn om te weten dat je als jonge leerkracht verantwoordelijkheden krijgt, maar niet zomaar in het diepe wordt gegooid. Als collega’s draag je samen de eindverantwoordelijkheid voor ons onderwijs en onze leerlingen. Je werkt niet alleen individueel, maar vooral ook als team. Dat geeft houvast.’

Dat maakt de overgang van stagiaire naar beginnend docent ook soepel, lijkt me.
‘Zeker, al is het wel écht zo dat je pas leert om les te geven wanneer je als leerkracht voor de klas staat en zelf alle verantwoordelijkheid hebt. Dat is een cliché, maar wel waar, haha. De pabo en je stage-ervaring vormen een aanloop naar het echte werk. Daarbij moet ik wel zeggen: het begin is soms ook best pittig en uitdagend.’

Wat maakt lesgeven op de basisschool zo mooi?
‘Ik denk dat het er bij mij om gaat dat je als leerkracht mag bijdragen aan de ontwikkeling van je leerlingen. Ik zie een kind als een mozaïek. Als leerkracht plaats je door je band met een kind af en toe je eigen, kleine stukje in dat mozaïek. Je bent een sleutelpersoon in het leven van een kind. Dat is waar je het uiteindelijk voor doet. Dat je iets moois meemaakt met een leerling en denkt: ja, dit is waarom ik voor de klas sta.’

 Kun je daar een concreet voorbeeld van geven?
‘Daarbij denk ik gelijk aan een leerling die een flink minderwaardigheidscomplex had. Hij is dyslectisch en had daardoor moeite om mee te komen in de klas. Wat het lastig maakte, was dat hij sociaal wenselijk gedrag vertoonde. Als je vroeg: ‘snap je deze opdracht?’, dan knikte hij instemmend, terwijl hij het eigenlijk niet helemaal begreep. Dan wil je met een leerling de dialoog aangaan om te kijken hoe je hem het beste kan ondersteunen. Uiteindelijk zei hij: ‘Ik wil met mama en de juf een spreekbeurt geven over dyslexie, voor de hele klas.’ Dat heeft hem geholpen: zijn zelfvertrouwen nam toe doordat de spreekbeurt een succes was. Daarnaast zorgde het voor herkenning en erkenning van zijn klasgenoten. Dat zijn pedagogische sleutelmomenten.’

Dat zijn voor ons misschien kleine dingen, maar voor kinderen juist grote stappen.
‘Precies! Elke dag maak je wel zo’n mini-overwinning mee. Dat zit soms in het kleine. Dat een rekensom na tien keer proberen de elfde keer wél lukt. Als leerkracht leer je van en in interactie met leerlingen. Zij leren van mij, maar ik evengoed van hen.’

Zie je die groei ook tijdens het gitaarmomentje met juf Charlotte?
‘Haha, zeker! Daarin heb ik mijn klas zeker zien groeien het afgelopen jaar. Het is zo leuk om te zien dat ik op een gegeven moment niet meer mee hoef te zingen, maar ik de klas alleen maar hoef te begeleiden en dan zingen al die kinderen gewoon door. Van Sinterklaasliedjes tot aan The Lion Sleeps Tonight. Zelfs in het Engels kunnen ze dat al. Dat zal elke leerkracht trots maken.’ Ook werken op één van de scholen van EduMare? Ontdek alle mogelijkheden op onze Werken-bij-EduMarevpr-site: werkenbij.edumarevpr.nl/